Przy spawaniu stali o małej grubości (do 20 mm) głównym ośrodkiem: ochładzającym jest powietrze, natomiast przy zwięk- szonej grubości stali głównym czynnikiem odprowadzającym cie- pło jest sam metal. W tym przypadku stal, zaliczona do grupy stali perlitycznych będzie mieć w strefie przejściowej spoiny nie- pożądaną strukturę martenzytyczną, pomimo że spawanie odby- wało się na wolnym powietrzu bez przyspieszonego studzenia. Stąd wypływa konieczność zmniejszania szybkości stygnięcia stali stopowych grubszych przez podgrzewanie złącza przed spawaniem i w czasie spawania, a w niektórych przypadkach również nie- zbędne jest wyżarzanie po spawaniu. Przechodząc do omówienia wpływu poszczególnych składników stali stopowych na ich spawalność należy przede wszystkim pod- kreślić konieczność ograniczenia zawartości węgla. Ponieważ węgiel znacznie podwyższa hartowność stali, zawar- tość jego w spawalnych stalach stopowych ogranicza się do 0,15%. Mangan w ma, łych ilościach (do 2%) wpływa dodatnio na spawal- ność, także stale austenityczne wysokomanganowe (14% Mn) są łatwo spawalne łukiem. Krzem w ilościach normalnie epotykanyoh (do 1%) me pogarsza spawalności. Chrom powyżej 0,4% wpływa ujemnie; przy większych zawartościach chromu niezbędne są dodatkowe zabiegi cieplne (podgrzewanie, wyża- rzanie po spawaniu). Zawartość niklu do 1% w stalach r iskosto- powych nie wpływa ujemnie na spawalnośćv natomiast. większe zawartości niklu (1,25-5%) pogarszają spawalność. Molibden w ilościach nortrialnie stosowanych wpływa dodatnio zmniejsza- jąc możliwość powstawania strefy zahartowanej. Wanad sprzyja powstawaniu drobnej struktury i zmniejsza wrażliwość stali na przegrzanie obniżając twardość strefy przejściowej, jest więc .składnikiem podwyższającym spawalność, natomiast dodatki wol- framu mają wpł ujemny. Fosfor i siarka są niepożądane ze względu na obniżanie plastyczności stali oraz skłonność do two- rzenia większych skupień, w których gromadzą się zanieczyszcze- nia; stanowią one zarodki pęknięć w spoinie. Zazwyczaj zawartość siarki i zawartość fosforu ogranicza się do 0,03%, czasami nawet do 0,015%. Spawanie stali specjalnych wykonuje się prawie wyłącznie łu- kiem elektrycznym ze względu na małą szerokość strefy wpływu ciepła, większe możliwości otrzymywania w spoinie metalu o po- dobnym składzie chemicznym do metalu rodzimego oraz duży sto- pien prawdopodobieństwa wyników powtarzalnych. Spawanie acetylenowe nie wykazuje tych zalet, a ponadto lekkie odchylenie od płomienia ściśle obojętnego w kierunku nadmiaru tlenu lub acetylenu – co nie ma wpływu przy spawaniu stali miękkich – zmienia własności spoiny. Aby przeciwdziałać podhartowywaniu się stali, zmniejsza się szybkość stygnięcia przez podgrzewanie metalu przed spawaniem do temperatury 100-300°C. W celu ustalenia właściwych warunków spawania przeprowa- dza się próby spawalności oraz badania metalograficzne strefy wpływu ciepła, zmieniając poszczególne elementy (temperatury podgrzewania i wyżarzania, moc źródła ciepła, szybkość spawania itp.), [przypisy: , , ]
Podobne wpisy
Zgrzewarki punktowe wyrobu krajowego Charakterystykę zgrzewarek punktowych wyrobu krajowego ZPa-250, ZPc-15 i ZPa-50 podaje tabl. 37. Typ ZPa-250 jest zgrzewarką miniaturową, montowaną na stole, uruchamianą za pomocą pedału nożnego. Ma… Read More Zgrzewarki punktowe wyrobu krajowego Charakterystyke
ZGRZEWANIE PUNKTOWE Przebieg zgrzewania punktowego Zgrzewanie punktowe polega na łączeniu za pomocą szeregu „punktów” dwóch elementów cienkościennych ułożonych jeden na drugim, np. blach na zakładkę. Operację zgrzewania wykonuje się na… Read More ZGRZEWANIE PUNKTOWE Przebieg zgrzewania punktowego
Przy spawaniu stali o małej grubości (do 20 mm) głównym ośrodkiem: ochładzającym jest powietrze, natomiast przy zwięk- szonej grubości stali głównym czynnikiem odprowadzającym cie- pło jest sam metal. W tym… Read More Przy spawaniu stali o malej