Hydroizolacja murów to proces zabezpieczenia ścian przed kapilarnym podciąganiem wody oraz wilgocią napływającą z gruntu lub opadów atmosferycznych. W kamienicach stosuje się najczęściej iniekcję hydrofobową (np. krem do iniekcji), tworzącą poziomą barierę przeciwwilgociową w strukturze muru. Dzięki temu mury przestają chłonąć wodę, a budynek może wysychać w sposób naturalny.

1. Dezynfekcja powierzchni sgraffito preparatem odkażającym, dopuszczonym do zastosowania w obiektach zabytkowych Bolix Kamienica P-GB  po akceptacji przez uprawnioną osobę kierującą pracami konserwatorskimi.

2. Wstępne wzmocnienie zapraw w miejscach osłabionych preparatami na bazie czteroetoksysilanu

Remmers KSE 100, Remmers KSE 300

 3. Podklejenie odspojeń zapraw mikrosuspensją Remmers ICS 2K, wypełnienie pustek iniekcjami wapna dyspergowanego Kalk Kontor Injektionmӧrtel. W przypadku grubych detali podklejanie wykonywać dyspersjami epoksydowymi Arcan SILOX Injection-811nt

 4. Usunięcie wtórnych przemalowań metodami chemicznymi, z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych, mieszanin tych rozpuszczalników lub gotowych preparatów do usuwania przemalowań takich jak  ASUR lub AGE

 5. Delikatne oczyszczenie powierzchni parą wodną pod niskim ciśnieniem. Wykonać próby. W razie negatywnego wpływu na sgraffito - zmienić sposób czyszczenia, np. na waciki z wodą destylowaną.

 6. Usunięcie wtórnych zapraw metodami mechanicznymi, z zachowaniem należytej ostrożności.

 7. Strukturalne wzmocnienie w miejscach osłabionych preparatami na bazie czteroetoksysilanu

Remmers KSE 100, Remmers KSE 300

 8. Uzupełnienie ubytków barwionymi w masie zaprawami z wapna trasowego, o kolorze i uziarnieniu dobranymi do oryginału  Remmers RM lub Bolix Kamienica Z-RM

 9. Uzupełnienie ubytków tynku zaprawami renowacyjnymi o kolorze i uziarnieniu dobranymi do oryginału Remmers CL TOP Historic

 10. Korekta kolorystyczna oraz rekonstrukcja przez malowanie lub uzupełnienie warstwy malarskiej Bolix kamienica F-RL lub Remmers Color LA Historic

Iniekcja murów polega na wprowadzeniu do ściany specjalnych preparatów (żel, krem, roztwór silanów) w celu odcięcia wilgoci lub wzmocnienia konstrukcji. Stosuje się ją, gdy:

• budynek nie ma izolacji poziomej,

• ściany są zawilgocone,

• pojawia się sól i wykwity.

Iniekcja to jedna z najskuteczniejszych metod osuszania kamienic i renowacji zabytków.

Do renowacji cegły stosuje się:

• impregnaty krzemianowe (grunt krzemionkujący, wzmacniający strukturę),

• środki do czyszczenia cegły (usuwanie osadów, zabrudzeń, glonów),

• zaprawy renowacyjne i spoinujące dopasowane do zabytkowych murów.

Nigdy nie powinno się stosować zwykłych tynków cementowych — ograniczają paroprzepuszczalność i zatrzymują wilgoć w murze.

Tak. Zaprawy wapienne i tynki wapienne są:

• paroprzepuszczalne,

• kompatybilne z historycznymi murami,

• odporne na sole.

Zaprawy cementowe są zbyt twarde i mogą doprowadzić do pękania murów w kamienicach zabytkowych.

Preparat iniekcyjny wprowadzany do ściany zmienia jej strukturę i tworzy hydrofobową barierę, która zatrzymuje wilgoć w stanie kapilarnym. Po kilku tygodniach od wykonania zabiegu ściana zaczyna wysychać, a poziom wilgoci sukcesywnie spada.

Kotwy spiralne wykorzystuje się do wzmacniania konstrukcyjnego:

• pękających murów,

• osłabionych nadproży,

• rys w elewacji.

Reperacja murów kotwami spiralnymi pozwala na zszywanie pęknięć bez ingerencji w wygląd zabytku.