kominów (izolowanych od wysokiej temperatury) elementów małej architektury
dzięki zawartości trasu niska tendencja do powstawania wykwitów
podwyższona odporność na siarczany
dobra przyczepność do podłoża
bardzo dobre właściwości kapilarne
po związaniu mrozo- i wodoodporna
paroprzepuszczalna
Specyfikacja produktu będzie dostępna wkrótce.
Brak dokumentacji i załączników dla tego produktu.
Podłoże powinno być nośne, nieodkształcalne, nasiąkliwe, lekko porowate i o otwartej strukturze, oczyszczone z powłok antyadhezyjnych (takich jak: kurz, tłuszcz, pyły, bitumy, powłoki malarskie, mleczko cementowe lub inne warstwy mogące zmniejszać przyczepność), wolne od agresji biologicznej i chemicznej. Luźne elementy podłoża należy usunąć. Słabe spoiny należy usunąć na głębokość ok. 2 cm i/lub dwukrotność szerokości spoiny (nie mniej niż 1 cm). Głębokie ubytki w wątkach murowych zaleca się przemurować. Należy zwrócić uwagę na zróżnicowane wodochłonności poszczególnych elementów murów, ponieważ nieodpowiednie przygotowanie podłoża może skutkować nieprawidłową przyczepnością zaprawy BOLIX Z-FWT do podłoża, np. kamień o niewielkiej nasiąkliwości ułożony na zaprawie o wysokiej nasiąkliwości. W przypadku niewłaściwego zwilżenia istniejąca spoina może cechować się zbyt wysokim wchłanianiem wody zarobowej, co z kolei może skutkować pogorszeniem przyczepności do podłoża oraz wytrzymałości stosowanej zaprawy.
Zawartość opakowania wsypać do pojemnika z odmierzoną ilością czystej wody (3,75 ÷ 4,25 litra) i dokładnie wymieszać mieszadłem wolnoobrotowym aż do uzyskania jednorodnej, niezbrylonej konsystencji „mokrej ziemi”. Po upływie 2-3 minut i ponownym wymieszaniu, zaprawa jest gotowa do użycia. Do każdego opakowania należy dozować taką samą ilość wody. Oprócz wody nie dodawać innych substancji.
Otwartą spoinę należy zwilżyć wodą nie dopuszczając do powstania zastoin wody. Przygotowaną zaprawę rozprowadzić ręcznie w spoinach przy użyciu odpowiednich narzędzi. Aby uniknąć powstawania spękań i zarysowań w spoinie, w jednym cyklu roboczym zaprawę nakładać na głębokość od 1 do 2 cm. W przypadku głębszych spoin, zaprawę spoinującą nakładać w co najmniej dwóch warstwach. Kolejną warstwę nakładać po wstępnym związaniu warstwy poprzedzającej, pomijając jej wygładzenie. W zależności od oczekiwań, ostatnią warstwę zaprawy można wygładzić kielnią spoinówką – najpierw spoiny pionowe, a następnie poziome. Prace prowadzić od góry do dołu muru. Nadmiar zaprawy wymieść szczotką z miękkim włosiem „na sucho” – nie zwilżać ściany i fugi wodą. Wykonaną warstwę pozostawić do wyschnięcia – czas sezonowania w optymalnych warunkach pogodowych (tj. +230C i 50% wilgotności względnej powietrza) wynosi min. 1 dzień na 1 mm grubości warstwy.
Nie stosować na powierzchniach narażonych na długotrwałe oddziaływanie wody (w szczególności na powierzchniach poziomych), zalegającego śniegu oraz podłożach niezabezpieczonych przed podciąganiem kapilarnym.
W przypadku występowania podciągania kapilarnego wilgoci w podłożu, naprawę muru należy poprzedzić pracami związanymi z wykonaniem wtórnej izolacji poziomej.
Przed przystąpieniem do prac wszystkie elementy pozostające w zasięgu robót, a nie przeznaczone do spoinowania odpowiednio osłonić i zabezpieczyć.
Wyznaczyć powierzchnię przeznaczone do wykonania prac uwzględniając warunki cieplno-wilgotnościowe, rodzaj podłoża i możliwości wykonawcze.
Powierzchnie murowanych elementów nie powinny być mokre i zmrożone. Ich wilgotność nie powinna przekraczać 6%.
W czasie nakładania i wysychania zaprawy, powierzchnie chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem, opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru. Stosować siatki osłonowe na rusztowaniach
Zaprawę stosować na powierzchniach stanowiących odrębną całość w sposób ciągły materiałem pochodzącym z jednej partii produkcyjnej.
W celu uzyskania jednorodności kolorystycznej zaleca się, aby minimalna temperatura otoczenia i podłoża podczas prac i sezonowania przez okres co najmniej 7 dni wynosiła +100C. Prace zaleca się prowadzić w możliwie stabilnych warunkach cieplno-wilgotnościowych zachowując powtarzalną konsystencję zaprawy spoinującej na danym obszarze muru stanowiącym odrębną całość.
W celu uniemożliwienia zaleganie wody, lodu lub śniegu zaleca się, aby wykonane spoiny były zlicowane z murem lub lekko wklęsłe. Należy pamiętać o właściwym wykonaniu i przeniesieniu dylatacji występujących w podłożu.
Niska temperatura, podwyższona wilgotność, brak odpowiedniej cyrkulacji powietrza wydłużają czas wysychania i wiązania zaprawy.
W pomieszczeniach zamkniętych w trakcie prac oraz w czasie wysychania zapewnić odpowiednią wentylację. Po zakończeniu prac, narzędzia i ręce należy umyć bieżącą wodą, pamiętając że po wyschnięciu zaprawy czyszczenie jest utrudnione.
Powierzchnię świeżo zabrudzonych elementów należy przetrzeć wilgotną szmatką, stwardniałe zabrudzenia usunąć mechanicznie. Kolor wyschniętej zaprawy może różnić się od koloru wzornika, co może wynikać z: ilości zastosowanej wody, dokładności wymieszania zaprawy oraz warunków cieplno-wilgotnościowych w trakcie nakładania i wysychania. Za dobrą praktykę uznaje się wykonanie obszaru referencyjnego na danym obiekcie, który powinien zostać uznany za wzorcowy przy dokonywaniu odbioru prac.
Przechowywać w nieuszkodzonych opakowaniach w temp. od +5°C do +30°C.
Chronić przed zawilgoceniem.
Wyrób przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
Zużycie: ok. 1,6 kg na 1 dm3 przestrzeni do wypełnienia
Dla muru licowego z cegły pełnej o wym. 25 x 12 x 6,5 cm, dla szerokości spoiny 10 mm i głębokości 20 mm szacunkowe zużycie wynosi ok. 8 kg/m2 muru. Zużycie jest uzależnione od geometrii wypełnianych spoin oraz procentowego udziału spoin względem elementów murowych. W celu dokładnego określenia zużycia wyrobu zaleca się przeprowadzenie prób na danym podłożu.